fazla yemek yemek

fazla yemek yemek

fazla yemek yemek

fazla yemek yemek

fazla yemek yemek
fazla yemek yemek

vücuda gereğinden fazla yiyecekle gereksiz olarak yorulmasıdır. çok yemek yenildiği zaman midenin daha çok enzime ihtiyacı olur. enzimleri yapmak vücut için çok güçtür ve kıymetli maddeler gerektirir. normal bir insan için 250 gr yani iki avuç kadar yemek yeterlidir. bunu hazım ettirmek için kalp hiç zorlanmadan rahat çalışır. 2 kat yemek yenirse, kalbin yemeği hazım ettirmesi ve fazlalıkları çıkarttırması için 4 kat daha fazla çalışması gerekir. bu da kalp için çok ağırdır. mesela bir araba düzgün bir yolda hiç zorlanmadan harcadığı benzinin 2 katını taşlı, bozuk, dik yolda harcar. mesafe aynı ama harcadığı benzin farklıdır. böyle zorlanarak devamlı çalıştığında motor harap olduğu gibi insanın kalbi de devamlı ve çok çalışmaktan harap olur ve çabuk eskir. genç insanlarda organlar kuvvetli olduğu için yenilen yemekleri hazım edebilir ve fazlalıklarını çıkarabilir. fakat organların üzerine fazla yük bindiği için çok çalışmaktan çabuk eskir, kuvvetini kaybeder, zamanla fazlalıklarını çıkaramaz olur, depo yapar, vücudu yağ ve kireç toplamaya başlar.
bazı insanlar çok yemelerine rağmen hep zayıf kalır ve bu durumlarının iyi olabileceğini düşünür. hâlbuki hal öyle değildir. çok yiyip zayıf kalanlar çok yiyip şişmanlayanlardan daha kötü durumdadırlar. çünkü şişmanlar karışık ve yanlış yedikleri yemekten oluşan zehirlerin bir kısmını, vücudun topladığı yağlarda depolayarak, bu zehirlerin organları tahrif etmesini kısmen önleyebilmektedirler. ancak çok yiyerek zayıf kalanlarda zehirli maddeler sürekli vücut içinde dolaşır. böylece damarlarda, eklemlerde, organlarda ve kaslarda depolama yapar. bu insanlar genelde sinirlidirler, sık hastalanırlar ve uyku bozukluğu yaşarlar.

vicdan azabıdır.
ama şöyle bir savunmam var;
" hayat bir nutella kavanozu gibidir. yersen mutlu ve şişman, yemezsen mutsuz ve pişman".
seçim sizin.

deneme