her konuda ve her şekilde ve kesinlikle olandır.

yalnız aklıma takılan bazı şeyler var. sanırım bazen erkekler bazen de kadınlar daha eşit oluyor.
mesela bizim otobüz'de olanlardan örnek vereyim. erkek oturuyor, kadın gelip başında dikiliyor ve yer vermesi için bildiğiniz mobbing yapıyor ve zorluyor. şimdi kadın erkek eşitse kadının kendini daha özel hissetmemesi gerek. bir keresinde otobüz'e bir yabancı grup bindi kimse neden yer vermiyorsun diye kimseyi zorlamadı.

bir de kadınlar bindiğinde hemen yer verecek kurban arıyorlar. gidip sözlü veya davranışlarıyla taciz ediyorlar.
hatta bir gün birine böyle bir şey oldu.
dönüp kadına ; siz kadın erkek eşitliğine inanıyor musunuz diye sordu?
kadın da - eveet diye gevrek gevrek cevap verdi.
adam usulca ayağa kalktı ve herkese dönüp.
- bu hanımefendi deminden beri ona yer vermem için beni zorluyor ve başımda bekliyor. bense ona yer vermeyeceğim. çünkü kadın erkek eşitliğini savunuyor ve kadın olduğu için ona yer vermem gerektiğini düşünüyor. eşitliğin keyfini sürmesi için fırsat veriyorum dedi.
herkes şokta tabi ki... neyse
bir konu da ev işleri ve eve para getirme konusunda. kadın eşit değil mi bu konularda.
erkek eve yardım da etmeli ama kadın da evin kazancına yardım etmeli.

senin görevin benim görevim kişilerin arasındaki en büyük duvar.

kadın ve erkeğin, toplumda ve yasalar önünde aynı haklara, aynı imkan ve özgürlüklere sahip olmasıdır.

özellikle erkekler tarafından kadın erkek eşitliği genellikle " aynılık" ile karıştırılıyor. " allah allah, fizyolojimiz farklı, davranışımız farklı, bazı belirgin becerilerimiz farklı , nasıl kadın ve erkek eşit olabilir ki " deniyor. ben şunu yapabiliyorum, madem eşitsek sen de benim yapabildiğim bu şeyi yap o zaman gibi çıkarımlar yanlıştır. kadınlar " biz eşitiz, siz de çocuk doğurun " diyor mu?

bir de pozitif ayrımcılık denen bir şey var, bu da sürekli " eşitsek madem " klişesiyle bertaraf edilmeye çalışılıyor. nasıl ki çocuklara ve yaşlılar için gerektiği zaman pozitif ayrımcılığı gözetiyorsak kadınlar içinde bu yapılır. örneğin sıkış tepiş bir otobüste ayakta kalmış bir kadına, koltukta yer bulabilmiş bir erkek yerini verebilir. elbette bu bir zorunluluk değildir, ama pozitif bir ayrımcılıktır.