doğru tanımın "cenaze evinin yemek dağıtması" olması gereken başlıktır.

ananeler bir nesli sürdürülebilir hale getirir, eski ile yeni arasında köprü olur ancak bazıları var ki saçmalıktan öte değildir.
ancak cenaze sahiplerinin taziyeye geleceklere yemek dağıtması olayı, daha doğrusu daha acılarını bile yaşayamadan bu derde düşmeleri çok acımasızca.
sözüm meclisten dışarı ama yemek için gelen hatta verilen yemeği beğenmeyenler bile var.
yapılamayabilir ama özellikle büyükler bu konuda çok hassas. yapılmasa suçlu gibi hissediyorlar. düşününce çok üzülüyorum. yaşayınca sinirleniyorum...

insanlar acısını yaşasın, destek olmak isteyen olsun. sonrasında cenaze evi istiyorsa ihtiyaç sahiplerine yardımda bulunsun. işte bu kadar basitken olay, niye bu eziyet?

aslında olması gereken, cenaze sahibinin yemek işleriyle uğraşmaması adına yakınlarının, onlar ve gelenler için yemek dağıtmasıdır.
ama günümüzde bazı kişiler evlerinde yemek yerine cenaze evinde karnını doyurmak için gidiyorlar. bir cenazemizde baş sağlığına gelen kişi “ başka yemek yok muydu?” dedi. insanın evinde yeseydin diyesi geliyor ama denmiyor işte.

zamanında geçerli nedenlerle yapılan ve zaman içinde adet haline gelen ama günümüzde artık makul olmadığı için terk edilmesi gereken olay.

ölen kişinin yakınları birilerini ağırlamaya ve o yemek telaşesi içine girmeye kendilerini hazır hissettiklerinde, şoku atlatıp, kabullenip toparlandıklarında dilerlerse hayır yemeğini verebilirler kendi inançları ve iç huzurları gereği. ama bunun başkaları tarafından beklenmesi kabul edilebilir değil, zira eskiden insanların bunu yapma, yani aynı gün yemek verme mecburiyetlerinin sebebi çok başkaymış. cenazeye civar köylerden insanlar belki saatlerce yürüyerek cenaze evine gelir ve dönecekleri zaman yola aç çıkmamaları için hayır yemeği hemen o gün verilirmiş ve bu yemek işiyle de yine köyden diğer insanlar ilgilenir, köy meydanlarında sofra kurulurmuş.

günümüzde başsağlığına giden veya cenazeye katılanların aç kalmak gibi bir durumları yok dolayısıyla artık sürdürülüyor olması acılı insanlara eziyet.

hayatımda duyduğum en saçma gelenek.