genellikle bebeğin doğumu itibari ile başlayıp, doktorların tavsiye ettiği bebeğin 2 yaşına girmesi ile son bulan, bebeğin anne sütü ile beslenmesi yöntemidir.
çoğu anne için çok önemli ve özeldir.
anne kişisinin bebeğini kendi sütü ile beslemesi eylemine denir. süreç sancılıdır. gelmeyen süt, göğüs ucu yaraları, meme reddi gibi komplikasyonlar yaşanabilir ancak emzirebilen anne her halükarda durumdan şikayetçi değildir. çünkü çocuğuna şifa kaynağıdır.
rezene ile süt arttırma çabası ile girilen yola, adaçayı ile elveda denilir.
tavsiye edilen süre 2 yıldır.
yaşları yakın çocuklu bir anne için uzun uzun süren bir serüven. sürekli şikayet ettiğin ama kesmeye gelince kendini bir türlü hazır hissedemediğin, değişik duyguların bütünü. başlı başına bir mucize
kordon bağının devamı. anne ile çocuğun bağlantısı kordon bağıyla başlar ve yeni doğduğu dünyada emzirmeye devam eder. genelde beslenmeyle ilgili olduğu düşünülse de anne ve çocuk arasındaki bağ kesilmez, boyut değiştirir. nasıl rahimde kordon bağı var ve oranın ortamına göre veri akışı varsa dünyaya geldiğinde de ara geçiş döneminde emzirme vardır. dünya şartlarına uyum sağlama ile birlikte veri akışı yani emzirme son bulur ve anne çocuk arasında duygusal bağ ile devam devam eder.
genel olarak bebekleri 2 yıl emzirme tavsiye edilir. terrible two'yu herkes duymuştur. çocuk 2 yaşına geldiğinde artık anne ile organik bağ kopar ve benlik başlar. birey olmanın ilk adımıdır. çocuktaki bütün özellikler ortaya çıkar ve o ana kadar kendi uzvu olarak annenin düşündüğü çocuk bir anda tanımadığı kişiliğe bürünür.
annenin rahminde besleyip büyüttüğü, dünyaya getirdiği yavrusunu bu kez bir süre daha kollarında besleyip büyütme hali.
ablamın, kardeşimin, arkadaşlarımın, kuzenlerimin bebekleri dünyaya geldiğinde yanındaydım, onların ilk emzirmelerine şahit oldum. ve o anlarda hayranlıkla izlerken hep şunu sordum içimden " eşleri onlarla yeterince gurur duyuyor mu acaba " çünkü ben o kadar gurur duyuyordum ki bu annelerle eşleri de bu kadınlara bir kez daha aşık olmalılar diye düşünürdüm hep.
şu hayatta tanık olduğum en güzel karelerden biridir bir annenin bebeğini, yavrusunu emzirmesi. insan, kedi, aslan, kaplan, köpek, tavşan hiç fark etmiyor. her anne yavrusunu beslerken çok kutsal ve güzel görünüyor. bunu ille de kendi göğsüyle yapması gerekmiyor, kollarına aldığı bebeğini biberonla beslerken de muhteşem görünüyor. anne ve bebeğin aralarında ki o bağ, soyut bir durumun bu kadar somut göründüğü o ender an olmalı herhalde bu kadar harika görünmelerinin nedeni.
emzirme bebekle yakın olmak ve onu beslemek için çok güzel bir eylem olsa da bir yanıyla göğüs ucu yaraları demek. bu yaralar için birkaç tavsiye; gümüş kalkan (bayağı işe yaradığı söyleniyor), temizlenmiş ve buzdolabında soğutulmuş lahana yapraklarını göğüs uçlarına koymak (inanılmaz rahatlatıyor), göğüs kalkanı kullanmak (kıyafetin yarayla temasını kesip akan sütleri biriktiriyor).
deneme