fırın gibi çalışma saatleri gibi çalışan şaç baş yeri.
sabah evden 6 gibi çıkıyorum birde bakıyorum mahallenin kuaförü açık ve içeride 2-3 kişi var.
her sabah böyle. daha bakkal açmamış oluyor fırında o kadar sıra olmuyor.
yanlış iş seçtik sanırım .
bedevi şansım ile birlikte her çıktığımda palyaçoya dönmemden dolayı, işin ehli olduğum. artık pek de ihtiyacım kalmayan meslek dalıdır.
iş mi değiştirsem diye düşünmüyor değilim gv
kadınların bir psikoloğa gitmeden önce uğradıkları ilk yerdir.
“kendini kötü mü hissettin; boyat saçını, azıcık da ucundan kestir bacım hepsi geçer.... ” mantığıyla genelde her kadının terapi alanıdır.
bazı şanssızlıklar dışında işe yaradığı da yadsınamaz bir gerçektir.
deneme