hayata geri dönüp baktığında insanın gördüğü pişmanlıktır.

hayatta keşkelere yer yok ama gelin görün ki pişmanlıklar olmadan da öğrenme süreci işlemiyor.

benim en büyük pişmanlığım ise;
sevdiğim çocuğa son kez gidip seviyorum demedim. gurur, kibir, kendini beğenmişlik deyin hatta salak deyin ama öyle. yıllar sonra karşılaştık keşke gelseydin dedi. ben senin artık beni istemediğini düşündüğüm için kendi içime gömdüm sevgimi dedi ve beni o gün o saatte olduğum yere gömdü.

son şans her zaman var. sadece deneyen yok.