anne ve babaların
'çocuktur anlamaz, biz onun yerine doğru olanı yaparız.'
'çocuk o yapmasın. döker, saçar maazallah.'
'bacak kadar boyu ile ne işlere kalkışıyor!'
'daha çok küçük kendi başına nasıl karar verecek?'
diyerek başlattığı ilişki ilerleyen yıllarda 'çocuğumuz hiç sorumluluk almıyor' şeklinde devam eder.