ülkemizin en karanlık gecelerinden biriydi.karanlığa inat, gökyüzünde yıldızlar yere inmiş gibi pırıl, pırıl, tane tane seçilirken, bir felaket yaşanıyordu.
saat 03.02 yi gösteriyordu. bir çok insan için hep 03.02 kaldı.
toprak uğuldayarak, homurdanarak yarılmış, kıvrılmış, bükülmüş zayıf ve sağlam olmayan tüm binaları alaşağı etmişti.
o binalarda yaşayanlar feci şekilde hayatlarını kaybettiler.
yağma oldu, talan oldu, bir sürü çirkinlik oldu.
çok müthiş yardımlaşma sergileyen gruplar, ekipler, gençler, gönüllüler de oldu.
yarası yüreğimizde kaldı. acısı taptaze.
ders alındı mı? hayır!
önlem alındı mı? hayır!
deprem kuşağındaki ülkemiz, yeni depremlere hazır mı? hayır!
deprem sonrası toplanma alanlarına avm yaptık!
deprem ilk yardım konteynerlerini soyduk!
özetle hiç bir hazırlığımız yok!
17 ağustosta yaşamını kaybedenler huzur içinde uyusunlar. sevenlerine başsağlığı dilemekten başka bir şey gelmiyor elimizden.
umarım yeniden yaşamayız benzerlerini umarım!