yaşamının son yıllarında deist olduğunu beyan eden ünlü ilahiyat profesörü yaşar nuri öztürk'ün kitabıdır.

deist olmamakla birlikte kitabı okudum ve konuya karşı şeffaf yaklaşımını beğendim.

inanç bir insanın dayandığı güçtür. bizler allah ve peygamberine, diğerleri sadece allah'a ve bazıları da başka bir şeye inanırlar. (hiç inanmayanları es geçiyorum)
ve bir insanın kalbine inmenin, zehirlemenin en kolay yolu da inancına odaklanmaktır ne yazık ki...
işte asıl kötülükler de burada devreye giriyor. kandırılıyoruz.
reçetesi tarafsız okumak, tarafları dinlemek ve yüce mevlanın bizlere bahşettiği aklı kullanmak. aslına bakarsanız körü körünelikten kurtulmak işin özeti.

yâ eyyuhâ-l-insânu mâ ġarrake birabbike-lkerîm. infitar 6

kur'an'ın ‘‘ey insan! o sonsuz cömertliğin sahibi kerim rabbine karşı seni aldatıp gururlu kılan nedir?’’ ayeti indiği zaman hz. peygamber'e sordular: ‘‘o, nedir?’’
cenabı resul cevap verdi: ‘‘cehalet!’’

(bkz:elmalılı)