anne olunca anlarsın

bir annenin neler hissettiğini ancak bir anne anlayabilir. çünkü çocuk ana rahmine düşmesinden itibaren annenin bir organı, uzvu hükmündedir.

annenin çocuğu ile bağlantısı sadece karın bağı değil aksine annenin bütün ruhaniyeti iledir.
çocuğa bir şey olsa annenin canının yanması bu yüzden. ağlarsa anam ağla gerisi yalan ağlar.

siz bir de annenizin kalbini kırdığınızı düşünün, aslında neyi kırmış oluyorsunuz.

gerçekten sadece olduğunda anladığın şeydir.
mesela iki saat uykuyla nasıl ayakta kalınabileceğini, evladına bakım verebilmek için kendi vücudunun hasta olmasına bile izin vermeden en yüksek verimde çalışabileceğini, gerçek ve saf sevginin yüceliğini, evladının canı yandığında seninkinin nasılda ondan fazla yandığını, gelecek kaygısını, daha iyi bir insan olup örnek olabilmenin önemini.... ve bir çok şeyi.
sadece o anne olduğunda.

anne olunca anladığın herşey; en öncelikle anneni anlarsın, kendinden bile önce birini düşünmek nasıl bişey anlarsın, bi insanın kokusunun dünyada ki bütün kokulara bedel olduğunu anlarsın, şefkat kelimesinin dünyada nasıl varolduğunu anlarsın, canı acıdığında canın yanar ama yandığını hissedersin ciddi ciddi bunu anlarsın, küçücük bir bedenden bütün dünyaya yetecek bir sevgi çıkar şaşırırsın ve yetişkin oldukça nasıl da kirlendiğimizi anlarsın, masumiyeti anlarsın, daha bir sürü şey... kızım ve oğlum hayattaki farkındalıklarımı artırdığınız için size hep minnettar kalacağım.