sağlıklı bir beyinle pek mümkün olmayan eylemdir.
ancak tüm insanlara güvenini yitiren, anksiyete li bir ruh hali ile çocuğunun başında bekleyerek olabilir.
buda normal bir yaşam olmaz herhalde.
herkes kendi çöplüğünü süpürsün yöntemi ile olmayacak durumdur.
önce maddi imkanlara sahip olabilmek için çok çalışmak, evlat sahibi olduktan sonra da onunla bir fiil ilgilenmek belki çözüm olabilir.
(bkz:babana bile güvenme)
yüzde yüz mümkün olmasa da en azından bilinçli kurduğu ilişkilerde doğru kişilerle iletişimde olması sağlanabilir. bence bunun yolu da çocuğa saygı duymak ve onu dinlemekten geçiyor. kendisine, fikirlerine saygı duyularak yetiştirilen bir çocuk her ilişkisinde saygı duyulmayı arayacaktır ve bunu sağlayabilen insanlarla ilişki kuracaktır. bir diğer önemli şey de gerekliyse ebeveynlerin terapiye gitmeleri. bir kadın yazmıştı bir grupta "çocuğuma batmasın diye sivri yerlerimi törpülemeye çalışıyorum" diye.
deneme
meseli
anduril
amantemadre