başkalarına bağlı yaşama hastalığının tohum düşüncesidir.
kişi ailesinden gördüğü "ne derler" baskısı ile tohumlanır, yeşerir, büyür ve kendi çocuğuna da benzer birikimleri aktarır. kısır bir döngüdür. başarıp "aman umrumda değil" diyebilenler çıkar ama genelde azınlıktadırlar. ki bu sefer de "asi" olarak etiketlenirler.

türk toplumu insanların ne söylediğini fazla önemseyen bir toplum sayılabilir ve bu nedenle bu söz ile sık karşılaşırız ne yazık ki.
biz yeni nesil ebeveynlere gerçekten çok iş düşüyor. doğru, güçlü ve sağlam bir gelecek için önce! kendimizi soyutlamalıyız. gerisi akışında ilerleyecektir.