gereksiz olduğunu düşünüyorum.
evlenmeden önce de böyle düşünüyordum. hatta bunu kimseden gizlemedim yani bizzat müstakbel eşime de evliliği mantıklı bulmadığımı söylüyordum. şu an hala da söylerim. niçin evlendiğim konusu ise şöyle özetlenebilir: evlenmiş olmanın gereksiz ve mantıksız olduğunu düşünüyor olsam da pek zararlı olmayacağını da biliyordum. doğrusu şu ki: toplumumuzun benim ütopik dünyama henüz hazır olmayışı ve sevdiğim insanların, benim farklı fikirlerim yüzünden, hayatta kalma ve topluma ayak uydurabilme becerilerimi çocukluğumdan beridir sorguluyor oluşları beni bu şekilde davranmaya itti. aslında kendimden ödün vererek evlendim. ha bir de eşimin benimle aynı düşüncelere sahip olmaması da ciddi bir etken tabi ki. nedir efendim? insanlar birbirlerini severler, birlikte yaşamak isterler, bunu herkesin huzurunda resmiyete dökerler ve artık belli başlı yazılı ve yazılı olmayan kurallar içerisinde büyük ölçüde beraber yaşama zorunluluğuna tabii olurlar. bu, insanlığın biriktirerek edindiği kolektif bilincin sonuçlarından biri çünkü bir çok problemi ortadan kaldırma işlevi varmış zamanında. şimdi yok mu? hala var ama herkes için değil. hiçbir zaman herkes için olmadı. kendi kararını kendisi veren ve toplumun her türlü dayatmasına uymak zorunluluğu hissetmeyen kişiler gayet bu dayatmanın dışında kalabilirler.

insanların birbirini sevmesi ve birlikte yaşamak istemesi çok doğal ve gerçekten yaygın bir durum ancak birlikte yaşamak istemenin sonucu sadece birlikte yaşamak olarak düşünülebilir. geçmişten gelen bazı toplumsal ritüellerin yerine getirilmesinin kişilerin kendileri için bir gerekliliği yok. eğer istemediğiniz biriyle birlikte yaşamak zorunda bırakılmıyorsanız birlikte yaşama hakkınızın yasalar tarafından korunuyor olması da gerekmiyor.