kızım çok yaramazlık yaptığında eşimin
"bak bu kız bizi ilerde kesin huzurevine kapatır" deyip gülerek derin düşüncelere daldığı yerdir.

çok sene evvel, rutin aralıklar ile ziyarete giderdim yaşlı bakım evlerine. her dönüş yolunda koca bir yumru boğazımda kalırdı.
ailesi olmayan zaten yalnız olan yaşlılarımız için belki en iyi alternatif ama senelerce verdiği emekler karşılığında istenilmeyen, yük görülen büyüklerimizin üzüntüsü çok ağır.
bu konuda kendimi hiç modern hissetmiyorum. zamanı gelince, hem kendi ailem hem de eşimin ailesi başımın üstünde.