3 saatten bu yana eski betimlerini okuduğum sözlük. çok matrak entryler okudum eski yazarlardan, güldüm. yazarları tek, tek hatırladım, nickleriyle değil hatırlamam,
yazdıklarını okuduğumda o an hissettirdikleri duyguları, düşündürdüklerini anımsadım.

kendi yazdıklarımı okumak da iyi hissettirdi, öyle çok fazla yazmamışım ama yine de anı defteri gibi geldi. duygulandım. ne salakmışım dedim, - çünkü pek akıllıyım ya artık - vay be iyi laf etmişim dedim. ben o zamanlar daha mı mutlu bir insan mıymışım diye sordum?

kaçınılmaz olarak tabi merak ediyor insan " nerede tüm o yazarlar ? niye yoklar ? "

bir de insanın aklı karışıyor, o sözlük bu sözlük mü ? bu sözlük aynı mı, eski yeni diye ayırmalı mı?

bonus: şairlerden de bahsetmeli kadın sözlüğü, bu yeni versiyonunda ne büyük eksikmiş eski betimleri okuyunca fark ettim.