erkeğin kadına yaptığından farksız olmayandır.
burası kadın sözlüğü. buradaki asıl amaçlarımızdan biri birbirimize destek olmak... ama gerçek yaşamda durum böyle mi?
kadının kadına yaptığı psikolojik şiddetin gerçekliğini kim inkar edebilir.
hepimizin bir kadın tarafından incitildiği, üzüldüğü deneyimlerimiz vardır diye düşünüyorum. paylaşmak ister misiniz?

örneğin doğum yapacağımdan haberim olmadığı o gün ölen kuzenimin cenazesi için apar topar evden çıkıp cenaze evine karnım burnumda gittiğimde "a cenazede karnını saklamadan gezersen çocuğun hayırsız olur" diyen bir kadındı.
lohusa depresyonu yaşadığımda "bizim zamanımızda depresyon mu vardı" diyen teyze bir kadındı.
parkta 1,5 yaşındaki çocuğumun peşinden koştururken "aa sal biraz yoksa kendine özgüveni olmaz" diyen bir kadındı.
alışveriş merkezinde açlıktan bayılmak üzere olan kızımı emzirme önlüğü ile emzirmeye çalıştığımda suratıma ayıplarcasına bakanlarda kadındı... erkekler dönüp gidiyorlardı.

daha milyonlarca yazabilirim. çocukluğumdan, gençliğime, iş hayatımdam, anneliğime...

peki nerde halden anlamak, nerede kadın dayanışması...

kadın kadının kurdudur.
tacize uğrayan bir kadına yine kadınlar tarafından "hak etti, zaten kısa giymişti " denildiğinı bizzat gördüm.
biz kadınlar bazen çok acımasız olabiliyoruz.

savcı bir kadın, tecavüze uğradığını söyleyip şikayetçi olmak isteyen kadına
"ben de kadınım sen de kadınsın. ben neden tecavüze uğramıyorum da sen uğruyorsun?"
diyor ise, kadının kadına yaptığı konusunda söylenecek söz kalmamıştır.