ludwig van beethoven'ın gözleri görmeyen küçük bir kız için yazdığı sonat. ay ışığı sonatı.
beethoven yalnız, mutsuz bir çocukluk geçirir. zaten sağırdır ve kimsenin kendini anlamadığını düşünür ve intihar eşiğine kadar gelir. intihara karar verir ve hatta vasiyetini bile hazırlar. . gözleri görmeyen kız aslında ay ışığını hiç göremeyecektir. bu, beethoven’a yaşama bakışını tamamen değiştirecektir. gözleri görmeyen genç kızın ay ışığını hiç görememiş ve göremeyecek olması bethooven’ı fazlasıyla derinden etkiler ve o da hayata sarılır.
bir gün viyana’da arkadaşıyla gezerken bir sokakta güzel bir piyano sesi duyar ve mutlaka çalan kişiyle tanışmak ister.
arkadaşına dönüp , çalan kişinin muhteşem çaldığını ve onu görmesi gerektiğini söyler.
apartmana çıkarlar ve kapıyı çalarlar . kapıyı açan kadın, beethoven’ı hemen tanır. beethoven, piyano sesi için geldiğini ve çalan kişiyle tanışmak istediğini söyler. kadın, piyanoyu çalanın kızı olduğunu ve tanışmaktan mutlu olacağını belirterek beethoven ve arkadaşını içeri alır.
annesi kıza, beethoven’ın geldiğini söyler ve küçük kız çok heyecanlanır, hemen ayağa kalkar, fakat kız görme engellidir.
şu ana kadar yapılmış en iyi eserlerden biridir. yıllardır severek dinlerim kendilerini. (bkz: beethoven)
ayışığı sonatı.
insanı arındıran, onlarca ruh haline sokup dinlendiren bir beethoven eseridir.
asıl adı, do diyez minor no.2 opus 27 14 nolu sonattır.
beethoven'ın ölümünün 5. senesinde şarkıyı bir konserde dinleyen ludwig rellstab'dan alır.
beethoven'ın otuzlu yaşlarında bestelemeye başladığı 1 yıl içinde tamamladığı ve quasi una fantasia adını verdiği eseri. bestesini avusturya'lı bir kontes olan, öğrencisive aşık olduğu kadın olan giulietta guicciardi'ye ithaf etmiş. beste moonlight sonata adını çok sonra almış. ama belki bestenin herkesin benimsediği hikayesinde ki kör kız kontes olabilir. zira beethoven'ın aşkına ancak kısa süre karşılık vermiş.
deneme