teröre kurban verdiğimiz gencecik öğretmen kızımız. 26 yıl olmuş bugün. bu yavrucakla ilgili hafızama kazınan bir görüntü var. silinmiyor, silinmiyor.
öğretmenimiz, evinden sürüklenerek, dövülerek, itile kakıla köy dışına çıkarılıp katledilmeden önce, akşam yemeği hazırlıyormuş babasıyla.
tayin edildiği okul çok harap durumda olduğu için onarımına kendi cebinden epey bir para harcamış, bu nedenle sofra çok mütevazi.
kızartılmak üzere bekleyen biberler, yoğurt ve kesilmiş bir karpuz. son yemekleri baba kızın.
bu görüntü ekranlarda defalarca verildi.
o yiyecekler gözümün önünden asla gitmedi.

ve öğretmenim ben seni hiç unutmadım. ideallerin uğruna ışık saçmaya gittiğin o topraklarda, solup gittiğini hiç unutmadım.
ışıklarda uyu.