bana göre pazartesi sendromu değil de; pazar sendromu olması gereken gündür. tam da bir şeyleri halletmem gerekirken, elimin kalkmadığı, sadece duvara bakarak bitirmek istediğim bir gün. ne dışarı çıkılır, ne zevk alınır, ne izleyececek güzel bir şey vardır. arada kalmışlık, sıkışmışlık hissi çöker.