arapça-farsça kökenli bir kelime olup; taraf olma durumu ve tutumuna denilir.

(bkz: temel atıf hatası)

kanımca biz türklerin en başarılı olduğu alan. özellikle birbirimize uygulamakta uzmanız. islamiyet öncesi türk tarihinden beri ortak çıkarlarımız hiçe sayarak basit ve gelişmiş konularda birbirmizi yeriz. bence güreşten daha eski ata sporumuz

holiganlık ile karıştırdığınız saf olma durumu.

insanlar belli görülere sahipler. gerek eğitim seviyesi, gerek yetiştirilme koşulları gerekse de kişisel sebepler ile edindiğimiz fikirlerin yanında ya da karşısında olanlar olması çok normal. ancak olay diğer tarafı kakalamaya, karalamaya dönünce işler değişiyor.
birbirimizi farklılıklarımiz ile kabul etsek, sevsek ya da sadece saygı duysak ne olur. çok mu zor?