beklenti

var olan neredeyse her sorunun ana yaratıcısıdır.

bir çamaşır makinesinden fırın görevi yapmasını bekliyor musunuz? daha önemlisi siz böyle bir şey yapmadığında çamaşır makinesine kızıp, küsüp kendinize dert ediyor musunuz?
elbetteki hayır. hayatınıza her birim, insan veya yakın, arkadaşınız belli bir görevle gelmiştir. amaç size bir konuda bir şeyler idrak ettirmektir. görevini yapar ve gider. aynısı sizin için de geçerli. siz de başkasının hayatında bu şekilde varsınız.
daha fazlasını beklemek kişide beklenti ve ardından sorunları oluşturur. sorunlarda aslında bir idrak yoludur ama ne gerek var bu kadar gereksiz iletişime?

tost makinesi bile alırken artık düşünüyorum ütü yapmasını istesem yapar mı diye?

insanı psikolojik olarak yıpratan edinim.
iki ağır tipi var. birincisi çok verici insanlarda görülüyor. öyle iyiliksever öyle fedakar oluyorlar ki karşı tarafa sağolsunlar, sonrasında aynı şeyleri görme beklentisine giriyorlar. ve bu beklenti ağır hasara ve hayattan soğumaya neden oluyor.
diğer tip ise daha bencil. vermeden koşulsuz bir talep içindeler. herhangi bir bağdan ötürü beklentide olmayı hak görüp karşı tarafı bezdiriyorlar.
beklenti kötü iş. ayağını yorganına göre uzat

o değil de süpürge makinası ütü de yapsa hiç fena olmazdı ne yalan söyleyeyim.