boza

Gündem

çocukluğu fatih'te geçince insanın vefa bozacına sık sık uğruyor insan. yıllar oldu gitmeyeli hala aynı mıdır o tat bilinmez.

mayalananfermentasyon tüm şekerli gıdalarda olduğu gibi üretiminde eser miktarda da olsa (%1 cıvarında) alkol oluşması nedeni ile son günlerde hakkında yine haram mı, helal mi tartışması çıkmış içecek. yakında gece 22:00'dan sonra satışı yasaklanır ise şaşırmamak lazım.

çok sevdiğim ve doğumdan sonra hergün süt artırsın diye yediğim, aşurenin tanesiz haline benzettiğim yiyecektir.

çocukken alışveriş yaptığım seyyar satıcıdan oğlumunda alışveriş yaptığı kış içeceği...

aslında çok faydalı olmasına rağmen tadını beğenmediğim ve tüketemediğim mayalı katı içecek. sadece bimde aşırı şekerli bir versiyonu vardı yıllar önce hala varmı bilmem ömür markalı onu tüketebiliyordum.

balaban markasini tavsiye editorum. vefa da olmayan bir lezzet var. ekşi tat.

arpa, buğday, mısır gibi tahılların mayalanıp ekşitilmesiyle yapılan, koyuca, mayhoş içecek.

bende kötü bir anısı olduğu için uzun süre içmediğim içecektir.
şehir tiyatrolarında figüranım. fatih'te orhan asena'ın ya devlet başa, ya kuzgun leşe oyunun henüz prova aşamalarındayız. hayatımda ilk defa vefa bozacısına gidip boza içtik figüran arakadaşlarla. ve o gün kovuldum o zamanki yönetici gencay gürün tarafından. hayatımda ilk defa boza içtiğim için değil tabi ki. başka bir betime konu olabilecek bir nedenden dolayı provaya o gün geç kalan figüranlardan biri olduğum için, tek kovulan bendim gerçi.

zaman aktı, fatihteki polis öğrenci yurduna transfer oldum ve bir akşam yurttan arkadaşlarla provasına katıldığım o oyunu izledim.

o bozayı içmeyecektim.

korkular basmis dunyayi,
vefa simdi ıstanbul’da bir semt adi...
en sevdigim sezen sarkisi bir de tabi bozanin en iyi mekani...

boza içilir mi, yenilir mi?
vefalilar bilir ki boza kaşıkla yenilir. net

boza deyince aklıma; orhan pamuk un kafamda bir tuhaflık kitabı gelir ... bu bir çeşit edebiyatçı refleksi sanırım

benim içinden leblebilerini seçtiğim, kendisiyle mesafeli olduğum ama çocuklarımın bayılarak, yalanarak yediği kış günlerinin gündem içeceği. gerçi içecek mi büyük bir muamma, bana göre bir muhallebidir.

çevremde pek tüketilmediği için 27 sene boyunca tadını bilmediğim orhan pamuk'un kafamda bir tuhaflık kitabını okuduktan sonra bende deneme isteği oluşturan içecek. denedim. 70ler istanbulunda kış akşamları olan talep hala ilginç geliyor. tercihim mesafeli olmak.

nostaljik ve halen sokakta satılan içecek.

lohusa annenin boza yemesi için vefa bozacısına götürülmesi annenin sütünü arttırır :))

deneme