çay

kahvaltının vazgeçilmezi, ince belli bardakta pek güzel duran, tavşan kanı renginin pek yakıştığı, sıcak havada da, soğuk havada da istenen, aranan lezzet.
fazlası demir eksikliği yapıyor, tek kusuru bu galiba.

şöyle mis gibi bir yemeğin ardından içilebilecek en güzel şeydir kendisi. vanlıysanız başka türlüsü imkansız zaten. harareti alır, muhabbeti koyulaştırır, ısıtır...

kahvenin sonrasıdır. her zaman olan. vazgeçilmez.

çernobil sonrası yıllarca içemediğim içecek. oysa bakanın teki tv'lerde çocuk kandırır gibi "bak radyasyon felan yok, bak içiyorum demişti" de içmişti. anarşist miydik biz? niye içmemiştik? tembellik işte. su koy, çay koy demle. sıcak tut. bir sürü uğraş.

kış gecelerinin vazgeçilmez içeceği.

dere'nin küçüğü. anadoluda bir göz akan su diye tanımlarlar.

bir içecek.

"başım ağrıyor, çay içmedim bugün" muhabbetinin kahramanı, rize ilimizde yetişip kurutularak sofralarımızı şenlendiren milli içeceğimiz.

çocuklardan önce demliklerce içtiğim, üç çocuktan sonra soğuk içecek bildiğim, sohbeti kendine çerez etmiş haz veren içecek.

türklerin en sevdiği ,nereye gitse hemen "bir çay koyda içelim" dediği nimet.
çay+sohbet=rahatlama

demir yetmezliği sınırına yakın olan kişilerin dikkatli tüketmesi gereken geleneksel türk içecegi. çayın içerisinde bulunan polifenollerin vücutta demir emilimini bloke etme ozelligi var. c vitamini yönünden zengin besinler tüketmek de demir emilimini artırıyor. o halde çaya limon atmak ya da çayı yemeklerden en az 1 saat sonra içmek çaysız yapamayan demir eksikliği sınırında kişiler için dengeleyici bir çözüm olabilir.

neden cay denince hepimizin aklina biz turkler’in ince belli bardakta bol tavsan kanj kivaminda ictigi siyah cay gelir ki? oysa bunun yesil cayi, beyaz cayi, kombucha cayi gibi bir cok saglik acisindan faydali cesitleri yok mu? herkes siyah cay sevmek zorunda mi?

rengi ve kokusundan iyi demlenmiş olduğunu anladığım, karadeniz topraklarından yılda 3 kez toplanan vazgeçemediğim içecek.

rizede organık çayın kg sunu 6tl den işçiden alıp, halka 80tl den satılan içecek.

yazın içimizi ısıtan, kışın hararet aldığına inanılan canımız içecek.

bir çoğumuzun gurmesi olduğu milli içeciğimiz -çay-siyah çay-
çay içilen ortamda, itinayla nasıl demlenmesi gerektiği, ortamın en çok çay seveni tarafından anlatılır. soğuk suyla da demlense sıcak suylada demlense içimizi değil muhabbetimizi ısıtan yurdum nimeti.

demi bardağa koklatıp, üstüne sıcak su koyup, sonra da soğuk suyla ılıttığım suyumsu.

giresunda bir tarla da 15 ton çıkarılan yemyeşil yaprakların kuruyarak sofralarımızda yer aldığı türk lezzeti. gün de en fazla 3-4 bardak tüketilmesi önerilen bu lezzetin türkler için en az 8-9 bardak olarak tüketilmesi farklı bir konu olsa gerek. kahvaltı da başlayan serüven gece sohbetlerinde son bulur. çay var içersen ,ben var seversen der ünlü şair...

kimi insanların ince belli bardak takıntısı olduğu , kimisinin kahvaltıda ki vazgeçilmezi , kimisininde kesinlikle şekerli içemediği sıcak bir içeçek .

herşeyden ziyade bir ara verme bir kaçıştır çay.