duygusal olarak belki ama teknik olarak mümkünü olmayan kendini başka kişinin yerine koyma.
duygusal olmasının sebebi duygunun bulaşıcı olmasından dolayı.
sevinç, üzüntü, sevgi vs bulaşıcı ama değerlendirme yani bu duygular içerisinde ortaya konan her davranış kişiye özeldir.

empati veya benzeri durumları üstünde bir çok lezzetli yemeğin olduğu bir sofraya benzetiyorum.
herkes masadadır. aynı masadan yemek yemiş ve doymuştur ama herkes kendi kapasitesi kadar yemiş, yemeklerin geri kalanına dokunamamış, aynı sofrada sohbetler edilmiş ve kalkılmış gibidir yani.

empatinin yarısı kendini anlama yarısı beklentidir.