nezaket

insana dair en güzel özelliklerden biridir.
günaydın demek, iyi akşamlar demek, kapı tutmak, özür dilemek, izin istemek, her hangi bir işyerindeki personele kibar davranmak, rica etmek gibi davranışları kapsayan hareketleri biz milletçe unuttuk. hatırlamıyoruz. nazik insanlara "son dinozor" lar gözüyle bakıyoruz. kabalık yükselen değer.
nezaket bir kadın adı olarak kaldı, güzel türkçemizde ve türkiye'mizde. çok acıklı ve çok acıtıcı.

kaybolan değerlerimizden. artık birinden olur da hani nezaket gördüğümüzde ya onun bizden bir çıkarı olduğunu düşünüyor ya da ona uzaylı gibi bakıyoruz.

istanbul’da taze bitmiş yine anadolu’daki bazı şehirlerde halen varlığını koruyan retro değer.

ülkemizde tamamen kaybolmuş bir kavram, karşılığı yok.

artık sadece bir bayan adı...

incelik ve nazik olmak durumudur. bu vasıfa sahip olan kisiler; düşüncelerini karşı tarafa aktarma konusunda kibardırlar. dobralığın arkasına sığınıp "aman ben doğruyu söylüyorum" demez ve söyleyeceklerinin karşıdaki etkisini düşünürler.
davranışları ve tutumları da incelik çizgisinde yol alır.
soyları tükenmek üzeredir.

akıllı ve medeni insanın tavrıdır. gerçekten nazik olan insan, herhangi olumsuz bir durumda, diyalogda, karşıdan gelen tepkiden etkilenmeden kendi sakin ve akılcı tavrını, duyarlılığını koruyabilir.

çoğumuz bu davranış biçimini içselleştiremediğimiz için, nazik tavrımızı ancak karşımızdakinin nezakete karşılık verdiği yere kadar sürdürebiliyoruz.