yağdığında ıslanmaktan hoşlanan bir takım insan topluluğunun olduğu, romantizm ile de bağdaştırılan, doğa olayı.

bir, ahmet hamdi tanpınar şiiri

uyu! gözlerinde renksiz bir perde,
bir parça uzaklaş kederlerinden.
bir ruh gülümsüyor gibi derinden,
mehtabın ördüğü saatler nerde?
varsın bahçelerde rüzgar gezinsin,
yağmur ince ince toprağa sinsin,
bir başka alemden gelmiş gibisin,
dalmış gözlerinle pencerelerde.

camları ve balkonu temizledikten sonra doğanın sana teşekkür ediş hali.
neyse en azından temizken yağdı da çamur olmadı diye teselli olunuruz.