doğum sonrası depresyon.
ppd diye de adlandırılır.
aslında sinyallerini hamilelik sırasında da gösteren lohusa depresyonu ciddi bir travmadır. ve tedavi gerektirir.

yeni doğum yapmış annelerin ciddi bir kısmı doğum sonrasında üzüntü, keder , mutsuzluk, kendinden endişe etme ya da çocuğa bakamayacağına dair korkular yaşar. bu durum doğumdan sonra gelen 1-2 hafta içerisinde bitiyorsa buna annelik hüznü denilir. ancak bu duygular alışılmadık yoğunlukta ve iki haftadan fazla sürüyorsa muhtemelen lohusa depresyonudur.

yaşayan kadınlara "bizim zamanımızda depresyon mu vardı" diyen, ya da inanmayan bir güruh var ne yazık ki. bu nedenle hep derim kadının kadına yaptığı belki dünyada en önemli psikolojik suçlardan biri olabilir.

yaşadım.
ama yaşatmamak için elimden geleni yapıyor, bir arkadaşımın ya da her hangi bir annenin yaşamaması, kolay atlatması için elimden geleni yapıyorum. duyarlı olmamız gerek. inanmamız gerek.

detaylı bilgi için buyrun;
https://tatlibirtelas.com/lohusa-depresyonu/

ben lisedeyken yengemin doğum sonrası yaşadığı bunalım.
iki hafta kendi evladına bakmamış, süt vermemiş hatta görmek bile istememişti. o zamanlar bilmeyen aklımla durumu yadırgamıştım açıkçası.
hatırlıyorum o zamanlar "okuyup üflensin bir şeyciği kalmaz" diyenler vardı. psikolojik destek aldığını hatırlıyorum.

şimdi yazılanları okuyunca ona haksızlık ettiğimi düşündüm. ve evet bu bir pişmanlık.

hamilelik sırasında çok yükselen hormonlar birden normale dönünce kadın buna adapte olamayabilir ve sonucunda depresyona girer.
dış etkenler, anne ve bebeğin hiç yalnız kalamaması, annenin beklediği desteği ve ilgiyi görememesi, çok fazla müdahale gibi sebeplerde depresyon çıkılamaz bi hal alabilir.
bi anne her zaman çok özeldir, lohusalık döneminde bir tık daha özel olmalı ve hissettirilmeli. bunun için çabalayabilir özellikle de eski nesilleri bilinçlendirebiliriz.
bir annenin üzüntüsü ve depresyonu aynı zamanda bir bebeği de yakından etkiliyor. yeni doğmuş bir bebeğin başına gelebilecek en kötü şey annesinin üzülmesi ve ondan uzak durmasıdır. hassasiyetini ve inceliğini kaybetmeyen bir toplum olabilmeyi dilerim.