eski sözlüğün, eski yazarlarından biriyim. bazı yazarlar biliyor, bazı yazarlar bilmiyor. eski sözlük sayesinde çok güzel dostlarım oldu. (görüşmeye devam ediyoruz) beraber güldük, hüzünlendik. bebekler karşıladık, yazarlar evlendirdik. keyifli zamanlardı. hepsi benim için kazanımdı.
yeni sözlükte de sanırım bir yıl kadar yazdım. zaman doldu. "yönetimi yerden yere vuran" bir yazarı, uyumu bozan bir yazarı, yazar olarak değil, kişi olarak da istemezler. ben de samimi olarak eleştiri yapamayacağım ben olamayacağım bir yerde durmam.
eski sözlükten değerli yazar arkadaşım harbe giden sarı saçlı çocuk, bu sözlükte okumaktan keyif aldığım quş ağacı, ve sevimli kızım meseli sizleri ve yazılarınızı özleyeceğim. "veda etmeden gitmek korkaklıktır" demiş bir üstad.
tüm yazarlara, mutlu keyifli yeni bir yıl diliyorum.
usta veysel buraya çok yakışır :
biz bu elden gider olduk
kalanlara selam olsun.
birebir tanışmasak da yazılarını okumaktan çok keyif aldığım yönetimi eleştirmek yerine yönetimde olup daha iyisi olması icin uğraş vermesini umut ettiğim yazar. keşke gitmek dışında yapılabilecek bir şeyler olsa.
eninde sonunda " bu kız durmadan evden kaçıyor " diye bizi müge anlı'ya çıkartacak olan vedadır.
tunaqua da " hayır efendim bunlar heeep yalan, ispatlıycasınız o zaman" diye telefonla programa bağlanacak.
görün bakın olacak bunlar bu gidişle (vd)
söyleyecek bir şey bulunamayan anlardır. gitme, kal demenin de anlamı olmayacağı bilinince daha hüzünlü olur.
deneme
sunshine
kampçıbebek
tunaqua
meseli