yalnızlık,sadece üzgün ve umutsuz olduğun anlarda senin peşini bırakmayan bir dost...
senin yalnızlığın seni kötü günlerde yalnız bırakmaz,sevdiklerin gibi değildir.
yalnızlık sadece seninle var olan bir parçadır.
yoksa sen mi yalnızlığın bir parçasısın?
gülüşünle gülümseyen insanların olmaması durumu!

anne olunduktan sonra lüks yaşam standardı sayılan, markete gidebilme gibi kısa evden çıkışların bile kategorisine girdiği özlenen eylem.

(bkz:yalnızlığa elbet alışır yüreğim)
(bkz:yalnızlıkla belki de başa çıkabilirim)

kim söylemiş bilmiyorum ama katılıyorum " eğer yalnızlığı seviyorsan asla yalnız değilsindir. "

bir çeşit korkusuzluk hali.
bütün değer yargıların teklik üzerine değiştiğinde geri dönüş olmuyor maalesef. kalabalıklar bile yalnız geliyor. kendini anlatacağı sadece kendi kalıyor insanın bu korkulacak bir durum da değil hani.

kendini bilmenin başlangıcı ve sonudur. her birey kendini bulup bilmeye başladığında mevcut anlayışlardan farklılaşmaya ve kendine doğru yönelmeye başlar. bu öncelikle etrafı diye düşündüğü kişilerin olayların bireyden uzaklaştığının göstergesidir. her yolculuk insanın kendinden kendine olan yolculuğudur. yanlızlaştığınızı düşünmeye başladığınızda bu iyi bir şeydir korkmaya gerek yok .