uzun yıllar istanbul 'da yaşamış, şimdi farklı bir ilde yaşayan arkadaşım ziyarete geldi.
çok sevdiği bir mekan var orada buluşmak istedi. gittik. güzel bir masa bulduk, sohbet edeceğiz ama ne mümkün.
arka masamızda kızlı erkekli bir grup oturuyor, nasıl bir ses tonudur o arkadaş?
delikanlı konuşmuyor kükrüyor, arkadaşları ona seslerini duyurmak için kızlar çığlık kıyamet bağırıyor,erkekler ayrı tondan bağırıyor.
tam bir kakafoni
karşı karşıya oturarak birbirimizi duyamadık, yan yana oturduk. ancak anlaşabildik.
garsonlar defalarca rica ettiler, kısamadılar arkadaş seslerini. ayıp yahu ayıp!
tanım :sesini kontrol edemeyip, yüksek tondan kullanan insan.

toplu konut tarzı yaşam alanlarında pek de sevilmeyen tiptir. hele ki ses yalıtımı yeterince iyi yapılmamış bir sitede oturuyorsanız buyurun eğlenceye...

en küçük kardeşimdir.

çocukken her şeye ağlardı, su istemeden önce ağlar "niye ağlıyorsun " dendiğinde su istediğini belirtirdi. herhalde o zamanlarda açıldı ses telleri, genişledi, ciğer diyafram neyse artık bu yüksek sesin alameti farikası. düşünün gür, böyle kendinden ekolu, kalın bir ses. çıkıp bir yerde oturduğumuzda yirmi metre ötedeki masanın bizim masada hangi konuda konuşulduğunu bilmemesi mümkün değil. mütemadiyen şöyleyiz geri kalanlar " tatlım sessiz, yavaş, sesi alçalt, lütfen, lütfen, ya bağırmadan konuşsana " sonra bıkar ve şöyle bir tepki verir " bağırmıyoooooooom yaaaa bennn " . aile kabul etti, konu komşu alıştı hatta ve hatta iş arkadaşları bile pes edip kabul etti ki bu hanım kızımız kurumsal bir firmanın müşteri hizmetlerinde çalışmakta. günde bilmem kaç yüz defa " iyi günler ben x size nasıl yardımcı olabilirim " demekte. kızım diyorum ben olsam korkup telefonu kapatırım, yani diyor bazen bir sessizlik olmuyor değil, ama ben sesimin volümünü epey bir düşürdüğüm için idare ediyoruz. eh tabi akşam iş bitimi ipini koparmış deli dana gibi oluyor. neyse ki sesi gibi enerjisi de gür, yüksek, taşkın. sevdiriyor kendini, güldürüyor, eğlendiriyor. ama 3 dileklik sihirli bir değneğim olsa ilkini onun sesini normal bir düzey çekmek için kullanırdım.

genelde öğretmenlerin yada işitme problemi olan yaşlılarla yaşayan insanlarda bulunan erozyondur. davranış alışkanlık haline gelmiştir.

çevreyi rahatsız etmeyi önemsemeyen canlı türü.

konuyu anlamamış insanın kendisi gibi karşısındaki de anlamamıştır mantığıyla sesini yükseltip kendini duyurmaya çalışan insan.

bir konuda bilginiz ve deneyiminiz yeterliyse anlatmak yüksek sese ve diğer bütün aşırılıklara ihtiyaç duymazsınız.
hatta duyurmaya da çalışmazsınız, alan alır söylediğinizi.