maaş günü

patronun işe gelmek istemediği, çalışanın da tek geç kalmadığı gün.

bütün fatura ve ödemelerin otomatik olarak gerçekleştiği ve hesapta paranın yine kalmadığı gün.

dört gözle beklenen fakat 3-4 saat içinde bir kaç ödemeyle sevincimizin kursağımızda kaldığı gün.

ayın en kısa günü. gelmesiyle gitmesi bir oluyor cancağızım. biraz daha uzun tutsalar n'olur sanki . bakıyorsun fırt gelmiş, bir bakıyorsun fırt gitmiş.

bekle bekle nereye kadar günü. ne bekleyeceğim patron benim peşimden koşsun maaşını vereceğim diye. ( siz yine de bunu dikkatli yapın)

bir ay gelmesini beklersin ve geldiği gibi avuçlarının arasından akar gider. günün sonunda bir sonrakini bekleme zamanı gelmiştir bile.

ev hanımı olduğum günden beri en özlediğim gün.

ayın 14'ünü 15'ine bağlayan gecede, maaş yatmış mı diye kontrol etmeden yatmadığım gün. ertesinde bekleyen faturalarla kuş kadar kalan maaşa hüzünlendiğim gün.

ayın en sevilen ve en hüzünlü günü. aldığın için sevindiren bittiği için hüzünlendirendir.

kısa süreli bir coşku yaratır. sonrası ise hüzünlüdür. ay sonuna kadar parayı yetirme planları başlar.

patronun işe en geç geldiği gündür. gelmek istemez, konuşmak istemez. işe geldiğinde bir de bakar ki herkes hiç olmadığı kadar çalışkan, istekli ve işinin başında çalışıyor.
herkes birbirine saygılı, gülen yüzler her şey tamam.

tuvaletin sifonu bile çekiliyor. o derece iyi yani. ayda bir de olsa şirketin en mükemmel halini yaşadığı gündür.

kredi kartlarının son ödemelerinin de olduğu gündür.
maaş gelir, sonra otomatik ödeme ile gider.
tüm aylar bu devir daim ile tekerrür eder.

günü gelmeden gözümüzde büyüttüğümüz, günü gelince hesapların bir türlü uyuşamadığı gün. yapılan hesapların gerçek olup, bir gün o maaştan kenara koyduğumuzu görecek miyiz gerçekten can parem?

bu devirde çoğu şirkette belli ol(a)mayan gün.

3'ü diyorlar 5'i oluyor, 5'i diyorlar 15'i oluyor. aldığımıza şükreder olduk iyi mi?!?!?

öğrenci versiyonu için (bkz: kyk bursunun yattığı gün)