türk mutfağı

balkanlar, akdeniz, orta anadolu, güney doğu anadolu harmanı, alt tabanını osmanlı saray mutfağından almış, özel mutfaktır.
hamburger, pizza ve cheesecakelere teslim olmak üzeredir.
mutfak ve lezzet kültürümüz mutlaka sürdürülmelidir.

bol yağlı, bol salçalı, bol baharatlı ve pirinç ile yoğurdun baş köşede olduğu çok çeşit bol kepçe mutfak.

fast food ile kıyaslanamaz elbette ama şerbeti tatlı kültürü, hamur işleri ve çok fazla hayvansal içerik barındıran, tatlı tuzlu yağlı şekerli her şeyin bir arada yutulduğu türk mutfağı - ege mutfağı hariç - sağlıklı bir mutfak sayılmaz.

vejetaryen, vegan beslenmeye geçenler içinse türk mutfağı sinir bozucu ve zorlayıcıdır.

yurtdışına çıkıp döndükten sonra kıymetini tokat misali anladığınız, çeşitliliği ve lezzetleri ile kalbimizde taht kurmuş olan mutfağımızdır.

dün diyete başladığım umarım çok fazla belli olmuyordur.

gelenek görenek ve yüzyıllardır var olan kültürel çeşitlilik doğal olarak yansımıştır türk mutfağına da. bölgeden bölgeye, yöreden yöreye, evden eve değişir lezzetler. zeytinyağının hakim olduğu ege mutfagi ve bol baharatli bol acılı güneydoğu mutfağı damakları şenlendirme de öne çıkar.

ulusal mirasımız... turistlerin çok ilgi göstermesine ragmen reklam ve sunumu çok yetersiz buluyorum.

kendimi bildim bileli diyet eşiğinde bir insan olmamın sebebi olan mutfak. yok muydu şöyle kahvaltılarda kruvasan yeseydik, bir iki yemeden sonra görmek bile istemeyeceğin lezzetler. kim buluyor bu kaymağı,balı, tereyağlı yumurtayı allah aşkına.

bir haftalık yurtdışı seyahatinde bile değerini anladığımız, beş saat kahvaltı yapmak istediğimiz, seçenekler arasında kaybolduğumuz mutfağımız.

başka bir ülkede yaşama fikrinin neden bu kadar uzak gelmesi bundan kaynaklanıyor olabilir.